Türkiye’de ulusal, bölgesel ve yerel televizyon ve radyo kuruluşu sayısı toplam olarak 1500 adetin üzerindedir.

Bu kuruluşların büyük çoğunluğu, yayınlarını uydu, karasal vericiler, uydu platformları, OTT ve kablo networkları üzerinden izleyicilerine eriştirmektedir. Bu mecralara ana yayın iletimin en pratik ve ekonomik yolu uydu kullanarak yapılabilmektedir.

Bunun dışında kalan yayıncılar ise (bölgesel ve yerel yayıncılar) karasal linklerle vericilerine yayınlarını iletmektedir.

Dikkat edilirse ana yayınlar uydu çıkışlarından itibaren dağıtım yapılan mecralara iletilmesi sadece uydu üzerinden yapılmaktadır.

Uydu yayınlarında meydana gelebilecek bir sorunda, tüm mecralardaki ana yayının dağıtımı sona erebilecektir. Bu durum yayıncılık, haber alma güvenliği, ülke güvenliği ve/veya olağanüstü durumlarda kabul edilemez ve tehlikeli sonuçlara yol açabilecektir.

Bilindiği gibi televizyon ve radyo vericilerine yayınlar uydu üzerinden iletilmektedir. Uydu yayınlarına dışarıdan yapılacak bir girişim bahsettiğimiz mecralardaki yayınların kesilmesine, bozulmasına kadar olumsuz etkiler yaratabilecektir.

Bu nedenle uydu yayınlarının yedeklenmesi, yukarıda bahsedilen sebepler nedeniyle zorunlu hale gelmektedir. Aslında ana dağıtımın uydu yerine fiber hatlarla, noktadan noktaya iletilmesi ve uydu ile bu yayınların yedeklenmesi yayın ve iletim güvenliği için vaz geçilmez olmalıdır. Her türlü olağanüstü durumlarda bu yedekli iletim ve dağıtım yönteminin işe yarayacağını söylemeliyiz.

Özetle, her bir yayıncı kuruluş yayınlarını öncelikli olarak bahsedilen dağıtım mecralarına noktadan noktaya iletmeli buna ilave olarak uydu ile bu erişimi yedeklemelidir. Bu yöntem ile tüm olumsuzluklar yüksek oranda giderilmiş olacaktır.

Yayın iletim güvenliği en çok ulusal nitelikli yayın yapan kuruluşları daha çok ilgilendirmektedir. Bu yayıncılar yayınlarını vericilere ve diğer platformlara ancak uydudan eriştirebilmekte ve iletebilmektedir. Uydu da meydana gelebilecek bir olumsuzlukta tüm mecralardaki yayınları sona erebilecektir. Ancak, bölgesel ve yerel yayıncılarda durumun daha farklı olduğunu görmekteyiz. Bölgesel yayıncılarda ulusal yayıncılar gibi vericilerine yayınlarını uydu ve karasal linklerle, yerel yayıncılar ise sadece karasal linkleri kullanarak iletmektedir. İlginç olan, meydana gelebilecek tüm olumsuzluklarda yayınları en az etkilenen hatta etkilenmeyecek en güvenli yayıncı yerel televizyon ve radyo kuruluşları olacaktır.

Bazen basit çözümler en güvenilir hale gelebilmektedir. Bu konuda tedbir alacak ya da alternatif iletim yöntemlerini gündeme alması gereken regülasyon kurumları ya da devletin ilgili birimlerinin bunu sağlamasının önemli olduğu, hatta gerekli olduğunu söylemeliyiz.

Teknik yöneticiler öteden beri çalışan her sistemin önem sıralamasına göre bir yedeğini el altında tutmak isterler bu pratikte her zaman dikkate alınan ve uygulanan faydalı bir yöntemdir. Aynı şekilde yayın kuruluşlarının ayrım yapmaksızın yayınlarının yedek iletimlerini sağlanması ülke güvenliği, haber alma haklarının devamı için vaz geçilmez olmalıdır.